Ziek en nog zieker!!

Phoe de afgelopen weken waren zwaar. Het begon allemaal vier weken geleden!! Ik begon me steeds slechter te voelen. Ik had koorts, hoofdpijn en ik was er absoluut niet met mijn gedachten bij. Ik merkte dat de drukte van de kinderen me sneller moe maakte en alles werd een beetje te veel. Eerst dacht ik dat het kwam door ons drukke sshema van de laatste tijd maar toen ik 40 graden koorst kreeg en helemaal niks meer kon ben ik toch maar even naar de dokter gegaan. Het eerste wat ze hier checken is malaria en daar werd ik dus op getest. Ik had wat malaria in mijn bloed dus ik ging aan een medicijnkuur van 3 dagen. Na deze drie dagen had ik nog steeds hoge koorts en lag de hele dag in bed. Dus ging ik weer terug naar de doktor. De medicijnen hadden niet genoeg geholpen en ik ging aan de injecties tegen malaria en moest weer een kuur volgen van drie dagen. Na deze week en al die medicatie voelde ik me eindelijk weer een beetje beter en bovendien was het pasen en wilde ik graag naar de familie van Zenon om het daar te vieren. Ondanks dat ik nog een beetje zwak was gingen we dus naar kampala. Dit ging goed en op maandag ging ik weer aan de slag met de kinderen. Op dinsdag ging ik een vriend bezoeken die ziek was, toen ik weg wilde deed de auto het niet en zat ik daar dus vast. Tijdens het wachten op de monteur ging alles ineens draaien, Ik voelde de koorts opkomen en ik kreeg onzettend veel hoofdpijn. Ik wilde naar huis en ik regelde metteen een brommertaxi om me naar huis te brengen. Nadat ik mijn koorts had opgemeten (41 graden) en me echt belabberd voelde heb ik Zenon gebeld en gezegd dat we absoluut naar de dokter moesten. Hij heeft me in de auto gezet en we zijn snel naar de dokter gereden. Daar vonden ze heel veel bacterien in mijn bloed en het liet heel veel infectie zien. Ik kreeg een injectie in mijn kont tegen de koorts en ik werd aan het infuus gelegd met sterke antibiotica. Omdat ze daar geen mensen opnemen werd ik naar huis gestuurd met de mededeling dat we de volgende dag terug moesten komen voor meer medicatie in het infuus. De volgende dag gingen we terug maar het ging eigenlijk alleen maar slechter met me. De medicatie die ze via het infuus gaven deed heel erg zeer en ik werd er alleen maar slechter van. Omdat er hier in de buurt geen goede ziekenhuizen zijn zijn we de volgende ochtend naar het internationale ziekenhuis in de hoofdstad Kampala gegaan. Ik kon inmiddels me ogen niet eens meer open houden en was echt heel erg ziek. In het ziekenhuis bleek dat mijn bloeddruk ook gevaarlijk laag was. Ik werd meteen weer aan het infuus gelegd en kreeg injecties tegen de koorts. Ze hebben me ook meteen aan andere antobiotica gelegd.Ik werd meteen opgenomen!! 4 dagen ziekenhuis, 12 infuuszakken met water/glucose, longfoto’s en heel veel bloedtesten mocht ik weer naar huis.Gelukkig heeft Zenon heel goed voor me gezorgd. In de ziekenhuizen hier doen ze alleen de medische zorg (omdat dit het internationaal ziekenhuis is ook eten) maar verder doen ze niks voor je. Hij mocht gelukkig ook blijven slapen!! Ik heb echt zoveel steun aan hem gehad en niks was teveel. Sindsdien zijn we een week verder en begin ik langzaam weer dingen te doen. Er zijn nog een aantal onderzoeken die ik moet ondergaan in het ziekenhuis maar over het algemeen gaat het weer een stuk beter. Ik heb de kinderen ontzettend gemist de laatste weken en ze smeken echt om mijn aandacht. Ik hoop dat ik ze deze week weer veel knuffels kan geven en dat mijn gezondheid alleen maar de goede kant op gaat.

Veel liefs Suzan