eerste weken van 2010
Door: suzan
Blijf op de hoogte en volg suzan
30 Januari 2010 | Oeganda, Kampala
We zijn al weer drie weken verder, En omdat ik me echt heb voorgenomen om voortaan mijn pagina bij te gaan houden, hier een verhaaltje.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wie dit allemaal lezen en of het wel de moeite is om het bij te houden. De mensen die dicht bij mij staan krijgen het nieuws zoiezo wel te horen, daarom hier een oproep aan jullie om eens een reactie achter te laten als je het gelezen hebt.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik dolgelukkig ben, Ik ben gezegend met alles wat er in mijn leven gebeurd. Het gaat nog steeds heel erg goed tussen mij en Zenon. We doen natuurlijk veel dingen samen in de avonden en op onze vrije dagen.
Drie weekenden geleden ben ik voorgesteld aan zijn familie. Dat is hier een grote eer. In dit weekend werd ook de verloofde van zijn zus voorgesteld. Er was daardoor een soort van feestje op zondag met veel lekker eten, etc.We zijn drie dagen bij zijn familie in Kampala geweest. Zijn vader is overleden, Zijn moeder woont met al de 7 zussen van Zenon in Kampala. Zijn familie is heel erg aardig en het klikte meteen heel erg goed. Ik heb nu bijna dagelijks contact met de familie en dat is erg leuk!!
Het was buiten dat ik aan de mensen moest wennen ook even wennen aan de gewoontes bij hun thuis. Zo is het voor zijn familie heel normaal om tussen 22.00 en 23.00 s’avonds te eten inplaats van om 18.00. Veder is de wc buiten een gat in de grond, en hebben ze geen douche maar was je je met een emmer water in een klein hokje in de tuin. Het was even uitvogelen hoe het allemaal gaat maar nu ik er drie keer geweest ben (En dat Zenon er de laatste keer niet bij was) heb ik het al aardig onder de knie.
Het eerste weekend in Kampala hebben we het heel druk gehad. Op vrijdag heeft Zenon opgetreden in zijn kerk in Kampala. Zenon heeft Bible-college gedaan en is daarvan afgestudeerd. Hij heeft dus veel tijd in deze kerk doorgebracht. Hij zat er ook in het koor en heeft een tijdje leiding gegeven aan de zondagsschool. Op vrijdag was er een jamsessie. Allerlei bandjes kunnen komen optreden en alle jongeren uit de kerk (en van buitenaf) kunnen komen kijken. Zenon zit in een band genaamd Puresouls. Ze zingen Christelijk rap en ze hebben al 2 CD’s uitgebracht die uitverkocht zijn en ze zijn bezig met de derde. Hij heeft me aan een aantal vrienden voorgesteld en hij heeft opgetreden. Daarna zijn we naar zijn familie gegaan en hebben we gegeten.
Op Zaterdag ben ik eerst naar de tandarts geweest en toen zijn we weer naar de kerk gegaan om nog een aantal vrienden te ontmoeten en om het koor te zien oefenen. Daarna zijn we met z’n tweeen wezen lunchen en hebben we wat gewinkeld. Toen zijn we naar de studio gegaan omdat Zenon een liedje op moest nemen, Vanuit de Studio zijn we koffie wezen drinken met een vriendin van Zenon, Toen zijn we met het afrikaans vervoer (lopend) naar een een klein feestje geweest dat door zijn vrienden werd gegeven. Rond 11 uur waren we weer bij hem thuis, hebben we gegeten en heb ik een gesprek gehad met zijn moeder. (Wat erg goed verliep).
Op Zondagochtend werd ik door Zenon’s zussen Oegandees aangekleed. Ze vonden dat ik er mooi uit moest zien voor die dag. Mijn nagels werden ook gelakt. Daarna zijn Zenon en ik vertrokken naar de kerk. We hebben een dienst bijgewoond en toen zijn we weer naar huis gegaan voor de kleine introductie. (Het was trouwens nog niet de echte introductie, De echte introductie van zijn zus volgt nog. De familie’s worden dan aan elkaar voorgesteld en de bruidschat wordt bepaald. Deze dag is soms zelfs groter dan de trouwerij zelf.) We hebben lekker gegeten en met elkaar gepraat om elkaar beter te leren kennen. In de avond zijn we samen met het zusje van Zenon (Noalla, 16 jaar) terug naar Jinja gegaan. Zijn zusje is een week bij ons geweest om mij te helpen omdat Famke en alle vrijwilligers op Safari waren en er ook nog eens twee werkers ziek waren. Dat was een grote hulp en het was leuk om haar beter te leren kennen.
Ik ben nog bij twee andere optredens van Zenon geweest de afgelopen weken. Het is leuk om te zien dat hij zo’n passie heeft. (Wie had ooit gedacht dat ik een relatie zou krijgen met een rapper. Haha)
Het is ook wel leuk om Kampala nu beter te leren kennen. Ik vond het altijd maar een stinkende, drukke rotstad maar nu ik het beter leer kennen heeft het ook wel zijn charmes. Zo is het een stuk westerder en kan je er meer dingen doen en krijgen dan in Jinja.
We hebben de afgelopen weken ook nog veel andere leuke dingen gedaan, Zo zijn we in het regenwoud hier vlak bij een keer wezen zwemmen, hebben we spelletjesavonden gehad met vrienden en we gaan vaak lekker koffiedrinken in de avonden. Verder heb ik ook nog een paar dagen voor Zenon kunnen zorgen omdat hij Malaria had.
Maar het meeste van de tijd zijn we toch wel gewoon thuis. Ik kan natuurlijk moeilijk weg omdat ik op de kinderen moet passen. (Ook als ze slapen, omdat er dan niemand anders voor ze is) en soms als ik een uurtje vrij ben dan moet Zenon natuurlijk gewoon werken).
Verder gaat ook alles goed!! We hebben een tijdje geleden weer veel wisseling in werkers gehad maar nu zijn we erg tevreden over hoe alles gaat. Er is nu eindelijk een goede samenwerking en niet zoveel geroddel en steel problemen.
Op dit moment is het erg druk in huize Home Sweet Home. We hebben nu twee vrijwilligers (daphne en Rixtia) , een geadopteerde hotelgast , (Anita, Ze werkt in een ander weeshuis in Jinja maar was erg eenzaam alleen in een geusthouse in Jinja dus ze slaapt en eet voortaan bij ons en helpt als nodig) En dan hebben we Hylke de broer van Famke hier net 5 weken gehad. Het is dus een drukke maar gezellige bedoeling!! (Voor filmpjes kijk op www.youtube.com/daphneinoeganda)
Het is heel leuk en gezellig om altijd zoveel mensen in je huis te hebben maar er is soms ook weinig privacy. Er is nooit echt een moment dat je even alleen kan zijn!! Maar over het algemeen heb ik hier nog wenig last van omdat de gezelligheid altijd nog hoger opweegt dan het gebrek aan privacy.
Er is verder nog veel met de kinderen/ werk gebeurd maar dat lezen jullie binnenkort weer in de nieuwsbrief. In het kort ben ik bezig met: Ministry of Gender papieren, visumpapieren, adoptie Mercy papieren, Land kopen (waar heel veel bij komt kijken), Tekeningen en plannen nieuwe huizen maken, Waterpokken, Overlijden werknemer, Werker die dacht te bevallen maar malaria bleek te hebben dus opgenomen moest worden, onverwacht een week langer vakantie voor de kinderen (nu 2,5 maand) en nog veel meer.
Laat alsjeblieft een keer een reactie achter, Kan ook anoniem natuurlijk!!
Groetjes Suzan
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wie dit allemaal lezen en of het wel de moeite is om het bij te houden. De mensen die dicht bij mij staan krijgen het nieuws zoiezo wel te horen, daarom hier een oproep aan jullie om eens een reactie achter te laten als je het gelezen hebt.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik dolgelukkig ben, Ik ben gezegend met alles wat er in mijn leven gebeurd. Het gaat nog steeds heel erg goed tussen mij en Zenon. We doen natuurlijk veel dingen samen in de avonden en op onze vrije dagen.
Drie weekenden geleden ben ik voorgesteld aan zijn familie. Dat is hier een grote eer. In dit weekend werd ook de verloofde van zijn zus voorgesteld. Er was daardoor een soort van feestje op zondag met veel lekker eten, etc.We zijn drie dagen bij zijn familie in Kampala geweest. Zijn vader is overleden, Zijn moeder woont met al de 7 zussen van Zenon in Kampala. Zijn familie is heel erg aardig en het klikte meteen heel erg goed. Ik heb nu bijna dagelijks contact met de familie en dat is erg leuk!!
Het was buiten dat ik aan de mensen moest wennen ook even wennen aan de gewoontes bij hun thuis. Zo is het voor zijn familie heel normaal om tussen 22.00 en 23.00 s’avonds te eten inplaats van om 18.00. Veder is de wc buiten een gat in de grond, en hebben ze geen douche maar was je je met een emmer water in een klein hokje in de tuin. Het was even uitvogelen hoe het allemaal gaat maar nu ik er drie keer geweest ben (En dat Zenon er de laatste keer niet bij was) heb ik het al aardig onder de knie.
Het eerste weekend in Kampala hebben we het heel druk gehad. Op vrijdag heeft Zenon opgetreden in zijn kerk in Kampala. Zenon heeft Bible-college gedaan en is daarvan afgestudeerd. Hij heeft dus veel tijd in deze kerk doorgebracht. Hij zat er ook in het koor en heeft een tijdje leiding gegeven aan de zondagsschool. Op vrijdag was er een jamsessie. Allerlei bandjes kunnen komen optreden en alle jongeren uit de kerk (en van buitenaf) kunnen komen kijken. Zenon zit in een band genaamd Puresouls. Ze zingen Christelijk rap en ze hebben al 2 CD’s uitgebracht die uitverkocht zijn en ze zijn bezig met de derde. Hij heeft me aan een aantal vrienden voorgesteld en hij heeft opgetreden. Daarna zijn we naar zijn familie gegaan en hebben we gegeten.
Op Zaterdag ben ik eerst naar de tandarts geweest en toen zijn we weer naar de kerk gegaan om nog een aantal vrienden te ontmoeten en om het koor te zien oefenen. Daarna zijn we met z’n tweeen wezen lunchen en hebben we wat gewinkeld. Toen zijn we naar de studio gegaan omdat Zenon een liedje op moest nemen, Vanuit de Studio zijn we koffie wezen drinken met een vriendin van Zenon, Toen zijn we met het afrikaans vervoer (lopend) naar een een klein feestje geweest dat door zijn vrienden werd gegeven. Rond 11 uur waren we weer bij hem thuis, hebben we gegeten en heb ik een gesprek gehad met zijn moeder. (Wat erg goed verliep).
Op Zondagochtend werd ik door Zenon’s zussen Oegandees aangekleed. Ze vonden dat ik er mooi uit moest zien voor die dag. Mijn nagels werden ook gelakt. Daarna zijn Zenon en ik vertrokken naar de kerk. We hebben een dienst bijgewoond en toen zijn we weer naar huis gegaan voor de kleine introductie. (Het was trouwens nog niet de echte introductie, De echte introductie van zijn zus volgt nog. De familie’s worden dan aan elkaar voorgesteld en de bruidschat wordt bepaald. Deze dag is soms zelfs groter dan de trouwerij zelf.) We hebben lekker gegeten en met elkaar gepraat om elkaar beter te leren kennen. In de avond zijn we samen met het zusje van Zenon (Noalla, 16 jaar) terug naar Jinja gegaan. Zijn zusje is een week bij ons geweest om mij te helpen omdat Famke en alle vrijwilligers op Safari waren en er ook nog eens twee werkers ziek waren. Dat was een grote hulp en het was leuk om haar beter te leren kennen.
Ik ben nog bij twee andere optredens van Zenon geweest de afgelopen weken. Het is leuk om te zien dat hij zo’n passie heeft. (Wie had ooit gedacht dat ik een relatie zou krijgen met een rapper. Haha)
Het is ook wel leuk om Kampala nu beter te leren kennen. Ik vond het altijd maar een stinkende, drukke rotstad maar nu ik het beter leer kennen heeft het ook wel zijn charmes. Zo is het een stuk westerder en kan je er meer dingen doen en krijgen dan in Jinja.
We hebben de afgelopen weken ook nog veel andere leuke dingen gedaan, Zo zijn we in het regenwoud hier vlak bij een keer wezen zwemmen, hebben we spelletjesavonden gehad met vrienden en we gaan vaak lekker koffiedrinken in de avonden. Verder heb ik ook nog een paar dagen voor Zenon kunnen zorgen omdat hij Malaria had.
Maar het meeste van de tijd zijn we toch wel gewoon thuis. Ik kan natuurlijk moeilijk weg omdat ik op de kinderen moet passen. (Ook als ze slapen, omdat er dan niemand anders voor ze is) en soms als ik een uurtje vrij ben dan moet Zenon natuurlijk gewoon werken).
Verder gaat ook alles goed!! We hebben een tijdje geleden weer veel wisseling in werkers gehad maar nu zijn we erg tevreden over hoe alles gaat. Er is nu eindelijk een goede samenwerking en niet zoveel geroddel en steel problemen.
Op dit moment is het erg druk in huize Home Sweet Home. We hebben nu twee vrijwilligers (daphne en Rixtia) , een geadopteerde hotelgast , (Anita, Ze werkt in een ander weeshuis in Jinja maar was erg eenzaam alleen in een geusthouse in Jinja dus ze slaapt en eet voortaan bij ons en helpt als nodig) En dan hebben we Hylke de broer van Famke hier net 5 weken gehad. Het is dus een drukke maar gezellige bedoeling!! (Voor filmpjes kijk op www.youtube.com/daphneinoeganda)
Het is heel leuk en gezellig om altijd zoveel mensen in je huis te hebben maar er is soms ook weinig privacy. Er is nooit echt een moment dat je even alleen kan zijn!! Maar over het algemeen heb ik hier nog wenig last van omdat de gezelligheid altijd nog hoger opweegt dan het gebrek aan privacy.
Er is verder nog veel met de kinderen/ werk gebeurd maar dat lezen jullie binnenkort weer in de nieuwsbrief. In het kort ben ik bezig met: Ministry of Gender papieren, visumpapieren, adoptie Mercy papieren, Land kopen (waar heel veel bij komt kijken), Tekeningen en plannen nieuwe huizen maken, Waterpokken, Overlijden werknemer, Werker die dacht te bevallen maar malaria bleek te hebben dus opgenomen moest worden, onverwacht een week langer vakantie voor de kinderen (nu 2,5 maand) en nog veel meer.
Laat alsjeblieft een keer een reactie achter, Kan ook anoniem natuurlijk!!
Groetjes Suzan
-
30 Januari 2010 - 18:20
Mama:
Nou van mij de eerste dan. Natuurlijk weet ik het meeste al wel maar het is toch altijd weer leuk om het te lezen. Je privacy komt straks vanzelf wel weer als de bouw klaar is. Het duurt nog wel een hele tijd maar hopen is ook al leuk toch? En anders is het toch je kamerdeur dicht en zeggen NU EVEN NIET.;-).
Groetejs en een dikke knuffel,
Mama -
30 Januari 2010 - 19:22
Steven:
He die Suzan,
bij deze meld ik dan maar even dat ik een van je trouwe lezers ben. Ik vind het mooi om te lezen hoe je alles opbouwt, maar ik lees het natuurlijk ook omdat ik dan weer denk: oh ja, zo ging dat in afrika..... Gelukkig kan ik dat ook weer eens gaan evaren: wij gaan met zijn 3en in maart naar Oyugis terug....
Groetjes,
Steven. -
30 Januari 2010 - 20:12
Hetty:
Hallo Suzan,
Volg je via de nieuwsbrief en deze site. Altijd weer interessant om te lezen wat je beleeft in Oeganda. Fijn om te lezen dat het goed met je gaat en dat je het goed hebt met Zenon. Heb tante Rie en tante Riek je website doorgegeven. Ze vonden het erg leuk om wat over je te horen. Liefs van Hetty -
30 Januari 2010 - 20:37
Natalie:
Hoi Suzan,
Ook ik ben een van je trouwe lezers. Mijn streven is om van nu af aan ook trouw een reactie achter te laten :-)
Heel erg leuk om al je belevenissen te kunnen lezen.. zo ontzettend geweldig wat je allemaal doet! En dan ook nog zo'n knappe man aan de haak geslagen.. :D
Take care,
Natalie -
30 Januari 2010 - 21:26
Wiljan:
Hoi Suzan,
Ook al ben ik niet meer (actief) bij Oeganda betrokken het raakt mij nog steeds. Ook volg ik je met jouw belevenissen en het doet mij goed te lezen dat je het goed gaat daar.
Voor wat betreft Bake for Life en de Little Sisters wordt op dit moment de bakkerij in Soroti gebouwd.
Groetjes,
Wiljan -
30 Januari 2010 - 21:49
Dorien:
Hoi Suzan,
Zoals altijd leuk om te lezen hoe het met je gaat. Fijn om te lezen dat het zo goed gaat met jou, de kinderen en Zenon. Super!
Als ik het zo lees heb je echt je plekje gevonden, fijn voor je!
Groetjes Dorien -
31 Januari 2010 - 08:06
Cora:
Hi Suzan,
Ik vind het altijd erg leuk om jouw verslagen te lezen en foto's te bekijken hoor! Ik hoop dat de bouw straks goed mag gaan met het nieuwe huis!
Groetjes!
Cora -
31 Januari 2010 - 11:57
Jacolienj:
Hoi Suzan,
Ook wij lezen altijd trouw je verslagen hoor! Ontzettend fijn om te weten hoe het met je gaat. En vind het zo knap van je allemaal!
Liefs van Jacolien -
01 Februari 2010 - 23:09
Ilse:
Ha Suus! Wat een verhaal!! Ik denk niet dat ik je hoef te vertellen dat ik een trouwe lezer ben ;) ma vin 't wel leuk om 't ff te typen voor je :P Hopelijk alles oké en geniet lekker van je kids en je vriendje! We moeten weer een keer bellen of mailen! xx Ilse. -
02 Februari 2010 - 09:57
Anna:
Hoi Suzan,
Ik lees je verhalen eigenlijk altijd wel. Leuk om te lezen dat het zo goed gaat met jou en Home sweet home.
Groetjes, Anna -
02 Februari 2010 - 10:45
Sabine:
Hoi Suzan,
Het was er een tijdje niet van gekomen om je berichten te lezen maar toevallig heb ik vorige week even bijgelezen en ook jullie website weer eens bekeken. Ik ben blij dat het zo goed gaat en wat ontzettend leuk om Brian zo vrolijk te zien. Ik mis Oeganda en de kinderen van Babies Home wel en hoop volgend jaar rond deze tijd dan ook nog een keer naar Oeganda te komen.
Succes met alles en heel veel geluk met de kinderen en je vriend.
Groetjes Sabine
-
02 Februari 2010 - 17:29
Coby:
Via de site van Rixtia en Daphne (Youtube) kwam ik per toeval via google jou site tegen. Ook de sites van andere vrijwilligers altijd gevolgs. Ben altijd erg geïnteresseerd naar de belevenissen van home sweet home en op deze manier kom je meer te weten dan alleen de HomeSweetHome site.
Ik ben dus vanaf nu ook lezer van jou belevenissen. Heel veel geluk voor allemaal daar.
Groetjes van Coby uit Tollebeek -
02 Februari 2010 - 21:15
Steffie:
Wow suus, wat mooi!!!
Alereerst gefeliciteerd dat home sweet home al n jaar bestaat en wat fijn om te lezen dat t zo goed met je gaat. Ondanks weinig contact kan ik je zo toch nog een beetje bijbenen. Wat een leuke vent heb je aan de haak geslagen! natuurlijk wel even wennen aan de andere dating gewoontes want dat gaat natuurlijk ook anders dan in Nederland. En idd suus en een rapper, nee dat had ik nooit verwacht!
Suus ik wens je een liefdevol 2010!
groetjes,
steffie -
03 Februari 2010 - 10:28
Mandy W. :
Hoi Suzan,
Ik volg altijd vol bewondering je verhalen.
Ik geef niet vaak een reactie op je berichten,maar vind het onwijs leuk om te lezen wat je allemaal doet. ook lees ik de nieuwsbrief. Ik heb me recent aangemeld om een kindje financieel te ondersteunen. Ik vind het fantastisch dat je, je de dromen waarmaakt ik de korte tijd dat we bij elkaar "woonden", heb ik altijd geweten dat je iets bijzonders ging bereiken....
Groetjes Mandy -
04 Februari 2010 - 08:10
Sjac:
Zo heee... even vragen om een reactie en hopsasa, daar komen ze toch... ik heb even geen tijd gehad, maar bij deze..ben er ook altijd wel even om een berichtje achter te laten voor je...en nu voor Zenon en jou dan...het gaat goed zoals ik lees...heerlijk voor je...en dat het ook nog goed klikt met de zussen en de moeder, is ook heerlijk... heb je wel ineens veel familie (( 7 zussen pffuuii )) hahaha, maar wel gezellig dan met zijn allen bij elkaar... een drukke boel dan en ook in home sweet home...hou je taai je kan het wel aan...ik vind het klasse wat je doet, als ik niet werkte kwam ik ook een keer aangvlogen om te helpen...maar ja, ... Groetjes Sjac XxX -
11 Februari 2010 - 16:24
Koen & Chantal Koffijberg:
Hoi Suzan,
Leuk om zo via deze weg te lezen hoe het met jullie gaat. Ik lees graag je nieuwtjes en denk dan vaak terug aan de tijd dat wij bij jullie waren. Blij dat alles goed gaat met de kinderen en jullie natuurlijk.
Ga vooral zo door...
Liefs en groetjes Chantal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
